hiçbir şeyden sonra her şeyden önce!..

bir jilet dudaklarını gezdiriyor damarlarımda. hayatın kuytularında kimsenin görmediklerini enjekte ettim onlara, ki sağıldıklarında sade bir kırmızılık kalmasın geriye.
insanlığın sayrılı boşluğunda ayılmaktansa nefesimi tutmak yeğdir, yarına bir soluk olsun ve sokaktakiler bırakmasın hayatlarını piç tevekküllere hiç, diyedir.
.....................
ayrıldıysam bu kentten, keskin şehvetten uzak durduğumdandır. bunca ışık bunca ev lazımdır belki de birilerine ama anlamak mümkün değil kalabalıklar kime hizmet etmekte av köpeklerinden daha rezilce üstelik?!.