ölüme yakınım
anamın rahminden nasıl çekildiysem.
yağmur çatlatırken toğrağı
o karıncanın çığlığı gibi.
ve
aklımı kaçırdım
gizlendiği ıssız çukurdan.
düşüncelerim ayaklarımın altında
acı çeken atlar gibi öldürülmeli
düşlerin varolduğu yokluğa karışırken
-acıtsada!-
11 Nisan 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder