11 Nisan 2008 Cuma

ölüme yakınım
anamın rahminden nasıl çekildiysem.
yağmur çatlatırken toğrağı
o karıncanın çığlığı gibi.

ve
aklımı kaçırdım
gizlendiği ıssız çukurdan.
düşüncelerim ayaklarımın altında
acı çeken atlar gibi öldürülmeli
düşlerin varolduğu yokluğa karışırken
-acıtsada!-

Hiç yorum yok: