kimsesiz bir gün bu sahiplenen yok
tarihi hatıran anımsatıyor ki yaprak yaprak
göçebe hüzünler yerleşkesini kurarken ruha
çıkıp geldin ayrılıkçı tebessümünle milat gibi
tarihten başka kavimler göçtü
geceye karanlığı veren saçlarınla geldin
sonra senin dışında her şey eylemsiz
geldin, kafiyesi şaştı şiirlerin
ruhum diz çöktü bakışına, emsalsiz.
kimsesiz bir gün bu sahiplenen yok
hatıran tarihimdir ki yaprak yaprak.
skip to main |
skip to sidebar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder