hiçbir şeyden sonra her şeyden önce!..

beyaz bir kediyle baktığım pencerenin önünden, kararsız bir tramvayla geçerken gözlerimin içine baktın. hiç aşık olmamam gerektiğini söylemişti kaderim. ta o zaman biliyordum uçuşan gözyaşlarının kokusunun beni nasıl öldüreceğini. şimdi ruhumda damla damla kokun var, çokça sabahları uyanışların ve benim sersemliğim.
ben olmazsam herhangi biri olabilirdi ve benden sonrada birisi olacak. kandırmak için neden beni seçtin!